Η επισκευή ενός κινητήρα είναι μια εργασία πολύ σημαντική. Ο μηχανικός πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός διότι μια επισκευή είναι ακριβή αλλά από το αποτέλεσμα της κρίνεται η τύχη του αυτοκινήτου.

Οι λόγοι μιας επισκευής είναι αρκετοί συνήθως οφείλεται στην καύση του λιπαντικού του κινητήρα σε υπερβολικό βαθμό, το κόψιμο του εκκεντροφόρου ή παρόμοια ζημιά και πολλές ακόμη.Οι κινητήρες νέας τεχνολογίας είναι πολύ καλοί ποιοτικά και σπάνια παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα. Σίγουρα όμως ο τρόπος χρήσης ενός αυτοκινήτου έχει τις ανάλογες επιπτώσεις στον κινητήρα του, γι’ αυτό πολλές φορές δεν πρέπει να ζορίζουμε έναν κινητήρα χωρίς λόγο.

Πολλές φορές ο κατασκευαστής δεν επιτρέπει την λειτουργία του κινητήρα στα όρια απόδοσης του, με βασικό σκοπό την αύξηση του ορίου ηλικίας, αλλά και την εκπομπή καυσαερίων. Αν δεν σεβαστούμε την συγκεκριμένη παρέμβαση του κατασκευαστή, ιδιαίτερα στα συμβατικά οχήματα, ας μην μας εκπλήσσουν στην συνέχεια τα τυχόν αρνητικά αποτελέσματα, όπως συνήθως δεν μας εκπλήσσουν τα θετικά αποτελέσματα.

Το συνεργείο μας διαθέτει έναν από τους καλύτερους μηχανικούς, ο οποίος με την εμπειρία του, αντιμετωπίζει το πρόβλημα του κινητήρα, ενώ συγχρόνως με την επισκευή γίνεται μια μελέτη και ρύθμιση του κινητήρα για την καλύτερη λειτουργία του.

Ο «κινητήρας εσωτερικής καύσης» (δίχρονος ή τετράχρονος) χρησιμοποιεί χημικό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου («βενζίνη»). Το καύσιμο αναφλέγεται (εκρήγνυται) μέσα στο «θάλαμο καύσης» του κινητήρα («μίγμα εισόδου»: καύσιμο και ατμοσφαιρικός αέρας - ο οποίος έχει το απαραίτητο για την καύση οξυγόνο - σε ορισμένη αναλογία) και από την καύση αυτή παράγονται στερεά, υγρά και αέρια «καυσαέρια», ενώ από την πίεση των εκτονούμενων αερίων ένα έμβολο αναλαμβάνει τη μετάδοση της ωφέλιμης κινητικής ενέργειας.
Οι συνεχείς εξελίξεις στο χώρο του αυτοκινήτου με την εισαγωγή των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων για τον έλεγχο της λειτουργίας του κινητήρα, αλλά και άλλων συστημάτων, έχουν ως σκοπό την αύξηση της απόδοσης αλλά συγχρόνως την μείωση της κατανάλωσης του καυσίμου με την παράλληλη μείωση των καυσαερίων και γενικότερα την επιβάρυνση του της ατμόσφαιρας.
Οι κινητήρες εσωτερικής καύσης παράγουν τα εξής είδη ρύπων: μονοξείδιο του άνθρακα CO, οξείδια του αζώτου ΝΟx, οξείδια του θείου, άκαυστους υδρογονάνθρακες HC και ειδικά αρωματικούς (κυκλικούς) υδρογονάνθρακες, μόλυβδο. Οι δίχρονοι κινητήρες είναι πολύ πιο ρυπογόνοι από τους τετράχρονους (η Σουηδία φέρεται να τους κατήργησε εσωτερικά παρόλο που έχει την Husqvarna, τεράστια βιομηχανία), ενώ ειδικά για τους πετρελαιοκινητήρες ως «μηχανές φτωχής καύσης» θεωρείται ότι ικανοποιούν τα όρια των εκπομπών ρύπων για CO, HC και NOx, εκπέμπουν όμως πολλή αιθάλη που προκαλεί νέφος. Οι ρύποι αυτοί βλάπτουν τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Την ιδέα του πετρελαιοκινητήρα ανέπτυξε ο Rudolf Diesel το 1892, οπότε κατοχύρωσε και τη εφεύρεση του, ως νέα πατέντα στη Γερμανία. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ένα κινητήρα υψηλής απόδοσης.